Συχνά ακούς γονείς, γιαγιάδες ,παππούδες, δασκάλους όσους ασχολούνται γενικά με παιδιά, να λένε με παράπονο πως τα παιδιά δεν τους ακούνε. Παρακάτω θα δούμε με ποιους τρόπους μπορούμε να αναπτύξουμε και να βελτιώσουμε την επικοινωνία μας με το παιδί μας.
Αυτό που πρέπει να έχουμε υπόψη αρχικά είναι ότι όλα τα παιδιά από φύση τους προσπαθούν πάντα να φέρουν στα όρια αυτούς που τα φροντίζουν, όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί με αυτό τον τρόπο τους γνωρίζουν-τους μαθαίνουν. Επίσης μπορεί να μην ακούν ή να κάνουν ότι δεν ακούν αλλά ΠΑΝΤΑ, βλέπουν και παρακολουθούν τα ΠΑΝΤΑ, κάθε μας κίνηση και έτσι τελικά μαθαίνουν γιατί είναι μιμητικά όντα από την φύση τους.
Η Επικοινωνία είναι το πιο σημαντικό, το πιο όμορφο και το πιο δύσκολο πράγμα που συναντά ο άνθρωπος στην ζωή του, όλη η έκφραση του, τα συναισθήματα του, η σκέψεις του, οι ανάγκες του, τα πάντα έχουν να κάνουν με την επικοινωνία, λεκτική και μη λεκτική. Από πολύ νωρίς ο άνθρωπος προσπαθεί να βρει τον κατάλληλο τρόπο να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του, έτσι ώστε να καλύψει τις εσωτερικές και σωματικές του ανάγκες. Αρχικά λοιπόν επικοινωνεί με το κλάμα, ύστερα με άναρθρες κραυγές, με λέξεις, με προτάσεις και τέλος με ένα ολοκληρωμένο λεξιλόγιο.
Πώς να βελτιώσουμε την επικοινωνία μας με το παιδί μας
Μιλάμε στο παιδί μας συνέχεια, από όταν είναι ακόμα μωρό, του περιγράφουμε όλα όσα κάνουμε μαζί του, την ώρα του μπάνιου, του ύπνου, στην αλλαγή της πάνας, του φαγητού, στην βόλτα κ.ο.κ έτσι αποθηκεύει λεξιλόγιο το οποίο όταν θα έρθει η ώρα θα το χρησιμοποιήσει. Επίσης εξίσου σημαντικό είναι να του τραγουδάμε, ταχταρίσματα και χαρωπά τραγουδάκια την ημέρα και γλυκά νανουρίσματα την νύχτα, βοηθάει στην ψυχοσύνθεση του και στην επικοινωνία του.
Όσο μικρό ή μεγάλο είναι το παιδί μας, φροντίζουμε να είμαστε ειλικρινής και όσο το δυνατόν πιο σαφής στα μηνύματα που του στέλνουμε. Είναι καλό να ονομάζουμε τα συναισθήματα μας είτε καλά είτε άσχημα, την στιγμή που μιλάμε με το παιδί μας και να περιγράφουμε τι ήταν αυτό που μας τα προκάλεσε, καθώς και πιο είναι το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς εκείνης π.χ. « Όταν γυρνάς από το σχολείο και πετάς την τσάντα σου στο πάτωμα στο σαλόνι (Συμπεριφορά), τότε θυμώνω (Συναίσθημα) γιατί είμαι ήδη κουρασμένη και μαζεύοντας την εγώ, πονάει η μέση μου που σκύβω (Συνέπεια)».
Μιλάτε χρησιμοποιώντας θετικά μηνύματα-εκφράσεις. Όταν θέλετε να πείτε για παράδειγμα στο παιδί σας, «μην αφήνεις το χέρι μου στο δρόμο», πείτε του «θέλω να μου κρατάς το χέρι στον δρόμο», όταν φωνάζει του λέμε «κάνε ησυχία..» με αυτό τον τρόπο αναπτύσσουμε καλή επικοινωνία αλλά και θετική σκέψη. Λέμε λοιπόν αυτά που θέλουμε να κάνει και όχι αυτά που δεν θέλουμε.
Για να πετύχουμε όλα τα παραπάνω πρέπει να μάθουμε να μιλάμε πρώτα στην γλώσσα του παιδιού και για να γίνει αυτό χρειάζεται να του διαβάζουμε παραμύθια, πάρα πολλά παραμύθια, κάθε μέρα. Μέσα από τις ιστορίες που διαβάζουμε το παιδί εκπαιδεύεται, κατανοεί τις καταστάσεις γύρω του, λύνει δικά του προβλήματα και αποκτά την συμπεριφορά που θέλουμε να έχει, μαθαίνει να μπαίνει στην θέση του άλλου (ανάπτυξη ενσυναίσθησης) και άλλα πολλά. Έτσι λοιπόν όταν μιλάμε στο παιδί μας, μπορούμε να γίνουμε απόλυτα κατανοητοί αρκεί να μιλάμε μέσα από παραδείγματα αναφέροντας το εκάστοτε παραμύθι που ταιριάζει στην περίσταση μας.
Τέλος να έχετε κατά νου πως το παιδί είναι και αν δεν είναι θα γίνει ακριβώς ότι του πουν ότι είναι οι μεγάλοι. Αν του λέμε συνέχεια πως είναι τεμπέλικο σιγά σιγά θα γίνει! Αν του λέμε συνέχεια πιστεύω σε σένα, θα τα καταφέρεις, σιγά σιγά θα πιστέψει και αυτό στον εαυτό του και θα τα καταφέρει. Προσοχή λοιπόν τι λέξεις χρησιμοποιούμε όταν απευθυνόμαστε σε αυτές τις ψυχούλες.
Να θυμάστε πως τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από εμάς, είμαστε το παράδειγμα τους και το πρότυπο τους, μαθαίνουν λίγα από τα λόγια μας και πολλά από τις πράξεις και την συμπεριφορά μας και το καλύτερο περιβάλλον για εκπαίδευση είναι η καθημερινότητα μας, στο δρόμο, στο αυτοκίνητο, στα μαγαζιά, στο σπίτι παντού και πάντα το παιδί είναι έτοιμο να μάθει.
Άννα Βρανά (Author)
Γειά σου είμαι η Άννα Βρανά ή στον κόσμο του internet θα με βρεις ως Anna Lullaby. Σε ευχαριστώ που μου αφιέρωσες τον χρόνο σου να με διαβάσεις. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, από μικρό παιδί μου άρεσε πολύ η μουσική, το πιάνο, το τραγούδι, η φύση, η ζωγραφική και η ψυχολογία. Είμαι Νηπιαγωγός & Ειδική παιδαγωγός, ξεκίνησα τις σπουδές μου και παράλληλα την εργασία μου το 2003, τα πρώτα χρόνια με δημιουργική απασχόληση σε παιδιά στο σπίτι και εξωτερικός συνεργάτης σε ειδικό σχολείο για εκδρομές και κατασκηνώσεις. Έχω ασχοληθεί με παιδαγωγικού τύπου πάρτι και παιδικές θεατρικές παραστάσεις σε εμπορικά κέντρα και δημιουργικά καλλιτεχνικά εργαστήρια, συμβουλευτική γονέων και άλλα διάφορα σχετικά με το παιδί. Στην συνέχεια με την κοινωνική ένταξη παιδιών και από το 2009 μέχρι τον Ιούλιο του 2019 δασκάλα σε παιδικό σταθμό ως υπεύθυνη τμήματος παιδιών 2,5 - 3,5 ετών, όπου είναι τα παιδιά της καρδιάς μου και δεν ξεχνώ ποτέ. Είμαι μαμά τριών αγοριών. Το 2017 έγινα μαμά για πρώτη φορά και μπήκα στο κόσμο της μητρότητας και το 2019 για δεύτερη φορά, έχοντας στην αγκαλιά μου τα διδυμάκια μου τα οποία με χρειάζονται στο σπίτι. Έτσι, μπήκε μια παύση προς ώρας στο παιδαγωγικό μου έργο στο σχολείο που αγάπησα και το συνεχίζω στο σπίτι πλέον ως μάνα του λόχου όπως λένε κάποιοι χιουμοριστικά. Μου αρέσει η συγγραφή παιδικών βιβλίων και τραγουδιών και ελπίζω κάποια στιγμή να ταξιδέψουν και να δώσουν πολλά χαμόγελα στα παιδικά προσωπάκια. Επίσης θα με βρείτε στο χώρο της μουσικής να τραγουδάω, καθώς είμαι από το 2012 Frontwoman στους Julian’s Lullaby, heavy metal μπάντα με συμφωνικά, ροκ και φολκ στοιχεία, μαζί με τον λατρεμένο μου σύζυγο και συνοδοιπόρο της ζωής μου και στην σελίδα μου στο Facebook, A World full of music and Happy Children.
Και όπως συνηθίζω να λέω..
Η μουσική ενώνει και τα παιδιά μας διδάσκουν πώς θα έπρεπε να είναι η ζωή..
(.. για όσους αναρωτιούνται πως είναι η ζωή με τρία μικρά παιδιά 24 ώρες το 24ωρο ένα θα σας πω..μια ευλογία.. και μια τρέλα..)
https://www.facebook.com/aworldfullofmusicandhappychildren/
Leave your comment